niańczyć

niańczyć: niańczyć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIa, niańczyćczę, niańczyćczy, niańczyćczony {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'opiekować się małym dzieckiem; być niańką': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nie mam ochoty niańczyć cudzych dzieci. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przytulać, pieścić, nosząc na rękach': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dziewczynka niańczy lalkę. Niańczyć pieska, kotka. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'przesadnie się o kogoś troszczyć, chronić przed trudnościami, wyręczać we wszystkim': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kto widział tak niańczyć dorosłego syna. W wojsku nie będą was niańczyć. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

niańczyć — ndk VIb, niańczyćczę, niańczyćczysz, niańcz, niańczyćczył, niańczyćczony «być czyjąś niańką, opiekować się kimś, zwykle małym dzieckiem; nosić na rękach, piastować» Niańczyć dzieci … Słownik języka polskiego
niańczenie — n I rzecz. od niańczyć … Słownik języka polskiego
piastować — ndk IV, piastowaćtuję, piastowaćtujesz, piastowaćtuj, piastowaćował, piastowaćowany 1. książk. «nosić (dziecko) na rękach, troszczyć się o nie, pielęgnować; niańczyć» 2. książk. «nosić, nieść, trzymać coś pieczołowicie» Pod ręką piastowała grubą… … Słownik języka polskiego
piastować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, piastowaćtuję, piastowaćtuje, piastowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} troskliwie zajmować się dzieckiem; pielęgnować, niańczyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matka piastująca dziecko.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poniańczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, poniańczyćczę, poniańczyćczy, poniańczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} niańczyć przez pewien czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poniańczyć dzieci. Poniańczyła córki sąsiadów przez kilka dni. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias